فروردین ۳, ۱۴۰۲ 621

بوی رمضان می‌آید؛ بوی خوش قرآن و شمیم شکوفه‌های دل انگیز مناجات و رایحه روح بخش بندگی خدا.
بوی خوش گدایی و خواستن در دعای سحر از معبود می‌آید، لحظات دلنشین عالم قبر از ابوحمزه.
خداوندا! فرموده بودی که بر بندگان، رئوف و مهربانی و بر گنهکاران، عطوف و بخشنده؛
ولی من هیچ گاه این حقیقت را به خوبی اکنون درنیافته بودم.
آری! من در مرداب غفلت و لجن زار دوری از تو،
غوطه ور بودم که ناگهان، ندای ملکوتی
«یا علیُّ یا عظیم، یا غفور یا رحیم»
مرا به خود آورد و به کوثر زلال رمضان رهنمون شد.

مطالب مرتبط
تماس با ما
درباره ما
تماس با ما
صفحه نخست
ارسال اثر
نظرات