به فرض شما خیلی اصرار میکنید خدایا بچه من دکتر، مهندس بشه یا بچه ام دختر باشه ولی پسر به دنیا میاد،و …
بنابراین من همیشه به دوستان میگم: دعا که می کنید، بگید خدایا آنچه که تو می پسندی.
اتفاق افتاده است بعضی اوقات برخی افراد گله کردند و بعد پشیمان شدند.
*شکر حق کان دعا مردود شد من زیان پنداشتم وان سود شد*
خیلی از اوقات ما زیان می پنداریم ولی به نفع ما میشود.
این یک قاعده است.
عَسی أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ
چه بسا شما چیزی رو کراهت دارید و آن برای شما خیر است.
آخر آیه میفرمایند:
وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

خدا می داند اما شما نمی دانید.
شاید سوال مطرح شود: تکلیف چیست؟ ما از خدا چیزی نخواهیم ؟
خیر. بلکه همیشه در لحظه خواسته های خود از خدا، حاجت مان را متصل کنیم به خیری که خدا درآن قرار میدهد.
یک دعای زیبا در عید فطر است که می گوییم:

اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک عبادک الصالحون
خدایا آن چیز های خیر و آن چیزهای مفیدی که بنده های صالح از تو خواستن، ما همان را از تو تقاضا می کنیم.
حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند: گاهی خدا بهتر آن را به شما میدهد. گاهی خدای تبارک و تعالی، آن خواسته ما را نمیدهد اما یک شر بزرگ از ما دفن می کند.
فکر نکنید اجابت دعا همیشه تحقق خواسته شما است.یک زمانی دفع یک اتفاق ناخوشایند و شَرّی است. گاهی رسیدن به یک حاجت بالاتر و والاتر است.
خداوند به نبی مکرم اسلام، پسر میداد و از دنیا می رفتند.
مصلحت آن در این بود که زهرای مرضیه(س) به دنیا بیاید که خیر کثیر به همراه داشته باشد.
و خیلی از اوقات عملیاتی یا جنگی است که در آن شکستی پیش می آید؛ گاهی در واقع مصیبتی تو زندگی انسان پیش میاد.
این آیه یک قاعده کلی رو بیان می کند.
من روایت دیدم که رسول خدا اتفاقی که در زندگیش می افتاد نمی فرمود ای کاش چیز دیگری پیش می آمد.
امام صادق(ع) فرمودند: ما اهلبیت، قبل از مصیبت تلاش می کنیم اتفاق نیفتد؛ اما اگر پیش آمد دیگر راضی به رضای الهی هستیم.
در زندگی اگر با اتفاقی، مشکلی و بلایی روبرو شدیم؛ تلاش خود را برای رفعش بکنیم ولی در نهایت به خدا توکل کنیم.
توکل ما را از نقاط منفی به نقاط مثبت حرکت میدهد.
بدانیم با کسی که ما با آن سخن می گوییم؛ قادر علی الاطلاق و عالم علل اطلاق است.

روز دوم برنامه سحرگاهی دل آرام مصادف با دوم ماه مبارک رمضان به آیه ۲۱۶ سوره بقره میپردازد.
کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَعَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

حجت الاسلام دکتر ناصر رفیعی: این آیه اشاره به جهاد دارد.

کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَال
جهاد با قتال فرق می کند؛ جهاد اعم از قتال است.
نام هر تلاشی جهاد است.
الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا (آیه ۶۹ عنکبوت)
به این معنی که هر کسی در راه ما تلاش کند.
قرآن می فرمایند: جهاداً کبیرا. یعنی جهاد با زبان، جهادِ تبلیغ.
حتی جهاد با نفس داریم که به عنوان جهاد اکبر به حساب می آید.
۳ نوع جهاد داریم:
۱. جهاد اصغر که مربوط به جبهه است.
۲. جهاد کبیر که یک نوع جهاد تبلیغی است.
۳. جهاد اکبر که مبارزه با نفس است.
اما قتال به معنی جنگ و یک مبارزه نظامی است.

کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَال

کلمه” کتب ” در قرآن در جایی که حُکم حتمی و خیلی محکم است، خدا به آن اشاره دارد.
مانند: کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیام (آیه ۱۸۳ سوره بقره)
و
کُتِبَ عَلَیْکُمُ القِصاص (آیه ۱۷۸ سوره بقره)

یا در وصیت نیز تعبیر ” کُتِبَ “را داریم.
خوانندگان گرامی؛ جنگ در اسلام اصل نیست، اما یک دفاع و استحکام است و زیر بار زور و ظلم نرفتن محسوب می شود.
در این راستا، امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه خطبه ای دارند، می فرمایند:
فَرَضَ اللّه ُ الجِهادَ عِزّا لِلإسلامِ

خداوند جهاد را به عنوان عزت اسلام و مسلمانان قرار داده است.
و همچنین می فرمایند:
إنّ الجِهادَ بابٌ مِن أبْوابِ الجَنّهِ

یکی از درب های بهشت است که:

فتحه اللّه لخاصّه أولیائه
خداوند متعال برای اولیای خاصش این درب رو گشوده است.
در قرآن هم آمده لباس تقوا داشته باشید، حضرت میفرمایند:
و هو لِباسُ التَّقوی.
همین جهاد لباس تقوا است.
حالا چرا ما جهاد می کنیم؟
در آیه ۱۹۰ سوره بقره ” قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ” در مرحله اول برای خداست. بنابراین ما قتالِ برای کشورگشایی و برای اینکه زور به کسی بگوییم و جاه طلبی نداریم.
در مرحله دوم با کی قتال می کنیم ” الذین یقاتلونکم ”
کسی در حال جنگ با ما است. پس رسول خدا ۱۳ سال در مکه هیچ جهادی نداشتند؛ و در مدینه تو جنگ بدر و همچنن در جنگ اُحد و خندق حمله کردند که حضرت مقابل کفار دفاع کردند؛ در تَبوک تهدید کردند که حضرت لشکر حرکت دادند، اما جنگ صورت نگرفت.
در مرحله سوم؛
وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبِّ الْمُعْتَدِینَ(آیه ۱۹۰ سوره بقره)
تجاوز و عبور از حد و مرزها هم جایز نیست، که خداوند متجاوزان را دوست ندارد.
توصیه هایی که ما رد اسلام در مورد قتال داریم جالب است:
۱. زنان و کودکان را نکشید.
این توصیه برای ما یادآور جنگ غزه است، که برعکسِ این فرمایشات قرآن دارد اتفاق می افتد.
در این جنگ زنان و کودکان پنجاه هزار کشته شدن عمده شون کودک و زن بودن.
۲. آغاز کننده نباشید.
۳. اگر دشمن تسلیم شد، ادامه ندهید.
۴. آب ها رو نبندید و مسموم نکنید.
۵. خانه های مردم رو خراب نکنید.
۶. به درخت ها آسیب نرسانید.
این ها توصیه هایی است که در واقع در سیره معصومین ما بر خود رسول خدا آمده است.
اسیر رو آزار ندهید. بیماران رو نکشید.
ابن ابی الحدید نقل میکند: در جنگ صفین امیرالمومنین(ع) از عراق به رِقِّه (منطقه سوری امروزی) آمده بودند. اصحاب به ایشان یک نقدی و اعتراضی کردند و گفتند: چرا جنگ آغاز نمی کنید؟ ترس شما رو گرفته است؟ یا اینکه این مردم را مسلمان می دانید؟ حضرت فرمودند: نه من می ترسم، نه این ها را مسلمان میدانم.
اگر قرار بود بترسم، در جوانی باید میترسیدم،نه اینک که عمری ازمن گذشته.
این ها علیه ما قیام کردند، ما نیز باید با آن ها مبارزه کنیم.
علت آن است نمی خواهم آغاز کننده جنگ باشم و علت دیگر این است که میخواهم در واقع یکی از این ها شاید مورد هدایت قرار گرفت.
در تمام جنگ های اسلامی اول دعوت به اسلام و دعوت شخص مقابل به حق دیده می شود.

کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَکُمْ
بعضی ها کراهت دارند.(کُره اینجا به معنای مکروه است.)
خوششون نمیاد حتی به تعداد اندک باشند. بعضی ها نیز التماس می کنند و می آیند برای جبهه رفتن التماس می کنند. کسانی که کراهت دارند شاید دلیلش سختی در آنجا است .شهادت، مجروحیت از جانبازی.
خدای تبارک و تعالی بعد از این موضوع جنگ، یک قاعده کلی بیان می کند و میفرمایند:

عَسَى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ
خیلی از اوقات شما از چیزی خوشتان نمیاد، اما به نفع شماست.

وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ

 

 

برای دانلود سحر دوم_زندگی با آیه ها بر روی لینک کلیک کنید.