حکومت جهانی مهدی
پس از گذشت سال های متمادی و تجربه ی تلخ و شیرین بشر در استفاده از الگوهای نادرست زندگی و برخورد با بنبست های اساسی در ابعاد مختلف زندگی شاید وقت آن رسیده باشد که بنی آدم سریعا به دنبال درمان این درد مبنایی زندگی خود باشد و از شکست پیاپی آزمایش ها الگوهای نادرست دست بکشد.
به حمدالله مردم عزیز کشورمان به این واقعیت پی بردند که اسلام ناب محمدی که ارائه کننده تمام ابعاد صحیح زندگیست تنها در ابعاد فردی خلاصه نمی شود.
بلکه ذات لایتنهی آمال و اهداف آن چه بسا در محیط اجتماع اِعمال و ارضا می شود و مگر نه آن که در اعماق تاریخ رسلان و ائمه اطهار ما بنگرید به این حقیق پی می برید که معصومانمان علاوه بر شریعت دین و امامت به دنبال خلافت نیز بوده اند.
حال پرسش اساسی اینجاست که در حال حاضر مسیر ما امت اسلامی رسولالله در این پیچ و خم و انحطاط تاریخ چیست؟
چه غایتی در انتظار ماست و به دنبال چه فرجی بایستی باشیم؟
آیا باید بایستیم و به افق خیره شویم؟ یا وظیفه ای در این مسیر بر عهده ماست؟
چه زیبا مقام عظمای ولایت و مرجعیت می فرمایند:
انتظارِ فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده ای است. یک انتظار، انتظارِ فرجِ نهایی است؛ یعنی این که بشریت اگر می بیند که طواغیت عالم ترک تازی می کنند و چپاولگری می کنند و افسار گسیخته به حق انسان ها تعدی می کنند، نباید خیال کند که سرنوشت دنیا همین است؛ نباید تصور کند که بالاخره چاره ای نیست و بایستی به همین وضعیت تن داد؛ نه،
بداند که این وضعیت یک وضعیت گذراست – «للباطل جوله» – (۱) و آن چیزی که متعلق به این عالم و طبیعت این عالم است، عبارت است از استقرار حکومت عدل؛ و او خواهد آمد.
انتظار فرج و گشایش، در نهایت دورانی که ما در آن قرار داریم و بشریت دچار ستم ها و آزارهاست، یک مصداق از انتظار فرج است، لیکن انتظار فرج مصداق های دیگر هم دارد.
منتظر فرج !
وقتی به ما می گویند منتظر فرج باشید، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید، بلکه معنایش این است که هر بنبستی قابل گشوده شدن است.
فرج، یعنی این؛ فرج، یعنی گشایش.
مسلمان با درسِ انتظار، فرج می آموزد و تعلیم می گیرد که هیچ بنبستی در زندگی بشر وجود ندارد که نشود آن را باز کرد و لازم باشد که انسان ناامید دست روی دست بگذارد و بنشیند و بگوید دیگر کاری نمیشود کرد؛ نه، وقتی در نهایتِ زندگیِ انسان، در مقابله ی با این همه حرکت ظالمانه و ستمگرانه، خورشیدِ فرج ظهور خواهد کرد، پس در بنبست های جاری زندگی هم همین فرج متوقَّع و مورد انتظار است.
درس امید
این، درس امید به همه ی انسانهاست؛ این، درس انتظار واقعی به همه ی انسانهاست؛ لذا انتظار فرج را افضل اعمال دانستهاند؛ (۲) معلوم میشود انتظار، یک عمل است، بی عملی نیست.
نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار یعنی این که دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود.
انتظار یک عمل است، یک آماده سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است در همه ی زمینه ها. این، در واقع تفسیر این آیات کریمه ی قرآنی است که:
“و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین”
یا “ان الارض للَّه یورثها من یشاء من عباده و العاقبه للمتقین”
یعنی هیچ وقت ملت ها و امت ها نباید از گشایش مأیوس شوند.
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه ی شعبان ۱۳۸۴/۰۶/۲۹