ضرورت وجود امام زمان و مورد قبول نبودن انکار امام زمان

آیا انکار امام زمان عقلانی است؟

در این بخش از شبهات و سوالات مهدویت به ضرورت وجود امام زمان (عج) و مورد قبول نبودن انکار امام زمان بر اساس منابع معتبر می پردازیم:

باتوجه به آیه ۷سوره رعدکه گفته میشود:

و کسانی که کفر ورزیدند میگویند: چرا ازطرف پروردگارش نشانه ای(آشکاروبه دلخواه ما)بر او نازل نشده است؟ (ای پیامبر)تو فقط بیم دهنده ای وبرای هرقومی راهنمایی است.

با آنکه دیگر پیامبری مبعوث نمیشود،اما خداوند حجت خود را بر همه مردم تمام میکند و هرگز زمین از حجت خدا خالی نمیماند.

طبق این آیه،در عصرحاضر نیز ماباید امام یا هادی زنده داشته باشیم.

امام صادق فرمود: منذر،رسول خدا و هادی،امیرالمومنین و ائمه بعد از وی هستند. و درهر زمانی امامی هدایتگر و روشنگرخواهد بود.

به همان دلایلی که به پیامبر نیاز داریم،به امام هم نیاز داریم.

و ما پیش ازاین در کتاب نبوت، در این زمینه دلائلی را بیان کرده ایم که اینک آنها را مرور میکنیم:

۱. آیامیتوان قبول کردکه هدف ازآفرینش انسان،رشدو کمال وقرارگرفتن درمسیرخداباشد،ولی دراین میان،هادی وراهنمادرکارنباشد؟

۲. آیامیتوان قبول کردکه انسان،عاشق رسیدن به مقام والای انسانی باشد،ولی درخارج چنین الگویی وجودنداشته باشد؟!
مگرنه این است که برای هرنیازواحساس درونی،یک واقعیت خارجی وبیرونی وجودداردکه آن احساس را اشباع میکند؟
اگر ما در درون،احساس تشنگی میکنیم و نیاز به آب داریم،برای رفع آن نیاز،آبی درخارج ازبدن وجوددارد. حال چگونه قبول کنیم که علاقه به کمال و رسیدن به قله سعادت درانسان وجود دارد،اما چیزی که پاسخگوی این نیازباشد،درخارج از ذهن پیدانمیشود؟

۳. چگونه میتوان پذیرفت که میزبانی ازمردم دعوت کند،ولی نشانی منزلش را ندهد یا راهنمایی نفرستد؟!
به خصوص درمواردی که بدون راهنما،راه یابی ممکن نباشد و درمسیر،مواردی وجود داشته باشد که ممکن باشد مهمان را به بیراهه و انحراف ازمنزل میزبان بکشاند.
دراینجابر میزبان لازم است تا راهنمایی با نام و نشانی روشن برای مهمان بفرستد تاهم راه را به او نشان دهد و هم بابرخورد با موارد انحرافی،او را به مقصد برساند.

۴. چگونه قبول کنیم که انسان در راه های ساده و محسوس زندگی،نیازبه راهنما دارد،اما در پیمودن راه های سعادت و معنویت ورسیدن به رشد واقعی،که پیچیده تر هستند و علم انسان درباره آنها کم تر و وسوسه های شیطانی درآن بیشتر است،نیاز به راهنما نداشته باشد؟

۵. مگرنه آنکه حیواناتی که زندگی دسته جمعی دارند، همچون زنبورعسل،برای خود ملکه ای را به طور غریزی میپذیرند؟
درتاریخ سیاست ها و جنگ ها کدام موفقیتی را سراغ دارید که نقش رهبر و فرمانده در آن نادیده گرفته شده باشد؟

جامعه بدون امام یعنی هرج ومرج؛ و کدام عقل و وجدان،آن را میپذیرد؟

علاوه بر موارد فوق،که میان نیازبه پیامبر و امام،مشترک است،درخصوص نیاز به امام،دلایل دیگری نیزوجوددارد:

برای پیاده شدن دستورات الهی و حفظ احکام،قدرت و حکومت لازم است و قدرت و حکومت به امام و رهبری لایق نیازدارد.

خصوصا در صورتی که دسترسی به پیامبر امکان نداشته باشد و خاتمیت حضرت محمد (ص) راپذیرفته باشیم. مگرمیشود که خدا برای مردم پیامبری بفرستد و آن پیامبر،با خون دل،احکام و قوانینی بیاورد و بعد همه را رها کرده،ازدنیابرود؟

آیا این کارحکیمانه است؟

آیا رها کردن امت با آن حرص و دلسوزی که از پیامبر سراغ داریم،سازگاراست؟

کسانی که میگویند پیامبر،مکتب و امتی را بنیان گذاری کرد و رفت؛حکمت خدا و سوز پیامبر را چگونه توجیه میکنند؟

کدام مقام مسئول،اینگونه بی تفاوت مردم را رها میکندکه پیامبر چنین کند؟

اساس دین و مکتب،یا هماهنگ با خواسته های درونی و حوادث خارجی و به اصطلاح رشدآور و رشد دهنده و به روز است یا فقط قوانینی مقطعی و خشک است که با مرور زمان به دست فراموشی سپرده میشود و به اصطلاح،ایستاست.

اگر در کنار مکتب،امامی با شرایط ویژه باشد،مکتب از نوع اول خواهدبود، و گرنه از نوع دوم خواهد شد و به همین دلیل امام رضا (ع) میفرماید:

امامت و رهبری حق،زمام دین و مایه نظام بخشیدن به مسلمانان و صلاح امور دنیوی و عزت مومنین است . امامت،اساس اسلام رشد یافته است.

یعنی چیزی که بتواند همه احتیاجات فردی و اجتماعی و مادی و معنوی انسان ها را تامین کند؛ تنها امامت است.

امام رضا (ع) با تعبیر (الاسلام النامی) به ما می فهماندکه اسلام بدون امام،نمو و رشدی ندارد و در معرض کهنگی و زوال است. جامعه انسانی هر آن درمعرض حوادثی است که اگر حکم و دستورخدا از طریق وحی یارهبری حق به انسان ها نرسد،مردم آرامش خود را از دست میدهند و هرکدام راهی را می پیمایند و هرج ومرج به وجود می آید.

لذا در کنار مکتب، وجود امام و رهبر ضروری است.

همانگونه که شنا در استخر،نیاز به مربی و ناجی دارد،گذر از دریا نیز نیاز به کشتی و ناخدا دارد؛چنان که امام فرمود:

دنیا،دریای عمیق و پرتلاطم است ، که به کشتی و کشتی بان نیاز دارد.

باکدام منطق و حکمت سازگار است که خداوند،شناوران ناتوان و نا آشنا را در دریای پرخطر به حال خود رها کند؟

و همانگونه که خداوند در کشورتن فرمانروایی به نام عقل قرارداده تا به وسیله آن،چشم و گوش و تمام اعضا از انحراف و خطا حفظ شوند،لازم است برای جامعه نیز امام و فرمانروایی قراردهد تا مردم دچار تحیّ

رو انحراف و هرج ومرج نشوند و به مقصد برسند.

در این بخش از شبهات و سوالات مهدویت به ضرورت وجود امام زمان (عج) و مورد قبول نبودن انکار امام زمان بر اساس منابع معتبر پرداختیم و بررسی کردیم که انکار امام زمان عقلانی نیست و خدا زمین را خالی از حجتش نمیزارد.

منبع مطالب:کتاب پرتوی ازآیه های مهدوی
مولف:محسن قرائتی
به کوشش:حسن ملائی
ناشر:انتشارات بنیادفرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)
نوبت چاپ:اول/زمستان۱۳۹۲