توقیع هایی که از سوی حضرت مهدی(عج) صادر شده است در موضوعات مختلف اعتقادی، فقهی، عزل و نصب وکیلان، دریافت وجوهات، تکذیب مدعیان دروغین نیابت و پاسخ به درخواست های شخصی شیعیان بوده است. مانند این نامه که در رابطه با درخواست ملاقات با امام زمان (عج) می باشد.

نامه چهارم حضرت مهدی(عج)،  نامه ی امام به ابوالعباس، احمد بن حسن بن ابی صلاح الخجندی می باشد، ابو صالح خجندی تلاش بسیاری برای ملاقات با امام زمان (عج) انجام داد و زمانی که خسته شد نامه ای برای امام نوشت و از حضرت گِله کرد، پاسخ امام را در ادامه بخوانید.

نامه چهارم

از خجندی نقل شده است که در جست و جوی حضرت بقیه‌الله و ملاقات با امام زمان (عج) تلاش زیادی کرد و شهر به شهر به دنبال آن حضرت گشت. تا اینکه خسته شد و نامه ای خدمت حضرت نوشت و توسط حسین بن روح نوبختی خدمت امام فرستاد و از امام گله کرد؛ زیرا شب و روز به دنبال ایشان می گشت و قلبش لبریز از محبت ایشان بود. اما امام خود را به او نمی نمایاند.

از امام خواست تا جوابی به او بدهد که دلش را آرام کند و وظیفه او را در کاری که شروع کرده بود، روشن نماید.

جواب نامه اش به این صورت صادر شد:

بسم الله الرحمن الرحیم

کسی که به جستجوی من اقدام کند، به دنبال من آمده است.
کسی که به دنبال من باشد، دشمنان را به سوی من راهنمایی می کند. کسی که آنها را به سوی من راهنمایی کند، جان من را به خطر انداخته است و به خطر انداختن من مانند شرک است.

در واقع امام خواسته است به خجندی که علاقه فراوانی به ایشان داشته است، بفهماند که عدم دیدار ما نه به خاطر بی لیاقتی تو و یا کم توجهی ما است. بلکه به جهت آن است که در شرایط فعلی این ملاقات صلاح نیست.

• نامه ابوصالح خجندی و درخواست وی برای ملاقات با امام زمان (عج)

 

منبع :

الغیبه للطوسی، ج۴، ص ۳۲۳
بحارالانوار،ج۵۳،ص۱۹۶، باب۳۱«ماخرج من توقیعاته».
منتخب الأنوار المضیده،ص۱۲۷،الفصل التاسع فی ذکر توقیعاته
نامه ها و فرمایشات امام زمان در عصر غیبت، محمد تقی اکبر نژاد،انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ دوم ١٣٩٠، ص۲۸ و ۲۹