نشانه های حتمی ظهور، نشانه هایی هستند که در آستانه ظهور حضرت مهدی (عج) تحقق می یابند و هیچ قید و شرطی ندارند.

در هیاهوی روزمرگی و اشتغالات مادی جامعه بشری امروز، و در زمانی که غولهای سرمایه داری سعی در نفوذ و چنگ زدن به منابع سرمایه کشورهای ضعیف با عنوان های جهانی سازی و ایجاد دموکراسی و نظم نوین جهانی و دیگر اصطلاحات به ظاهر زیبا برای ایجاد بازارهای مصرف و تجارب یک طرفه را دارند و در وضعیتی که جنگ و اشغال گری و ساخت و تجهیز تسلیحات بشر نابودکن، به همراه جنگ نرم در تلاش است تا کشورهای ناتوان یا کم توان را اسیر کشورهای مستکبر بنماید؛

در حالی که در نقاط مختلف جهان مردمانی هستند که در فقر، بدبختی و بیماری به سر می برند، شاید به سان غریق دست از همه جا شسته تفکر درباره منجی و مصلحی که نه تنها در بخشی از این کره بی عدالتی ها بلکه در سراسر آن بتواند در برابر ظلم ها و فسادها بایستد و با آن به مبارزه برخیزد و طعم شیرین و گوارای عدالت را به کام همه بشریت بچشاند.

و مرهمی بر آلام و مصائب آدم(ع)، تا خاتم(ص) و تا خود قائم (عج) باشد و عقل پاک و عشق ناب را در جهان حاکم کند، چاره نهایی و واقعی است.

آری منجی آخرالزمان همو که کاخ ظلم و بی عدالتی را ویران خواهد کرد، همو که کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) را احیا خواهد نمود، همو که معرفت و اخلاق و علم را گسترش خواهد داد، همو که با بدعت ها به مبارزه خواهد خواست، همو که عدالت را خواهد گسترد، همو که زمین را آباد خواهد کرد و همو که بین مردم عشق را حاکم خواهد کرد. آری خواهد آمد. خواهد آمد.

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

منجی آخرالزمان که نام و نشانش با تمام خصوصیاتش در بیان مذهب تشیع به وضوح آمده است و آمدنش با نشانه هایی همراه است که همه حق طلبان و همه مظلومان عالم را بشارتی باشد و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد و بیدار باشی برای غافلان گردد.

مهدویت و نشانه های حتمی ظهور

بر خلاف گمان برخی، که باور به منجی را برخاسته از پندارهای زخم دیدگان بشری دانسته اند، این باور، اعتقادی سترگ است که ریشه در امیدبخشی های پیامبران الهی(ع) و اندیشوران بزرگ تاریخ دارد.

برخی از نویسندگان معاصر از این باور با عنوان « فوتورسیم » ( Futunsm) یاد کرده و نوشته اند:

« فوتورسیم » یعنی اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار ظهور منجی و مصلح جهانی و بزرگ، از جمله مسائلی است که در اصول عقاید، جای مهمی را اشغال کرده است.

« فوتورسیم » عقیده ای است که در کیش های آسمانی: زوراستریانیسم (مذهب زردشت ) و جودائیسم (مذهب یهود) و سه مذهب عمده مسیحیت ( کاتولیک، پروتستان، ارتدوکس ) و به طور کلی در میان مدعیان نبوت، به مثابه یک اصل مسلم قبول شده و همگی به اتفاق، بشارت ظهور همچو مصلحی را داده اند.(مصلح جهانی و مهدی موعود از دیدگاه اهل سنت، ص۵۵)

بر اساس تحقیقات پژوهش گران، این عقیده در طول زندگی انسان ها پیوسته در میان همه ملت ها و پیروان ادیان بزرگ وجود داشته، و حتی اقوام گوناگون جهان چون اسلاوها، ژرمن ها، اسن ها و سلت ها نیز معتقدند که سرانجام باید پیشوایی در آخرالزمان ظهور کرده، بی عدالتی ها را از بین برده، حکومت واحد جهانی تشکیل داده و در بین مردم براساس عدالت و انصاف داوری کند.

با مطالعه در کتاب های ادیان دیگر به خوبی روشن می شود که در همه آنها، سخن از مصلح و منجی در آخرالزمان مطرح شده است، و همه ادیان، پیروان خود را به آمدن « او » بشارت داده و گفته اند:

با آمدن « او » ظلم و تباهی از بین می رود، مردم به سمت حقیقت و راستی هدایت شده و آن را پذیرا می شوند.

گفتنی است که هر دین و مذهبی چون خود را صاحب حق می داند، مصلح را نیز از بزرگان دین خود معرفی می کند؛ لذا در کتاب های خود نام ها و القاب مختلفی برای منجی ذکر کرده اند؛

مثلا در دین یهود: سرورمیکائیلی، عزیز، منحاس، ماشیح،

در دین مسیحیت: مهمید آخر، مسیح، پسر انسان،

در دین زرتشت: سوشیانس

در مکتب هندوها: ویشنو، منصور، فرخنده،

در مکتب بودا: مایتریا، بودای پنجم

و در دین اسلام: مهدی، قائم (عج).

از این رو در همه اعصار و قرون آرزوی یک مصلح بزرگ جهانی در دلهای خدا پرستان وجود داشته است و این آرزو نه تنها در میان پیروان مذاهب بزرگ، مانند زردشتی و یهودی و مسیحی و مسلمان سابقه دارد.

بلکه آثار آن را در کتابهای قدیم چینیان، و در عقاید هندیان و در بین اهالی اسکاندیناوی و حتی در میان مصریان قدیم و بومیان و حتی مکزیک و نظایر آنها نیز می توان یافت .

 

در این مقاله نشانه های حتمی ظهور را مورد بررسی قراردادیم. نشانه های حتمی ظهور، نشانه هایی هستند که در آستانه ظهور حضرت مهدی(عج) تحقق می یابند و هیچ قید و شرطی ندارند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و بالابردن آگاهی مقالات بعدی نشانه های حتمی ظهور را مطالعه نمایید.

 

(حکومت جهانی مهدی (عج)،ص۵۷