آیت‌اللّه شیخ محمدحسن نجفی جواهری (۱۲۰۰ یا ۱۲۰۲- ۱۲۶۶ه.ق)، معروف به صاحب جواهر، از فقهای نام‌آور شیعه در قرن سیزدهم هجری قمری بود.

شیخ محمدحسن نجفی جواهری ، صاحب جواهر از علمایی همچون سید محمدجواد عاملی شیخ جعفر کاشف الغطاء، سید حسین شقرایی عاملی، وحید بهبهانی، سید بحرالعلوم و دیگران دانش علوم دینی آموخته. او در بیست و پنج سالگی به درجه اجتهاد نایل آمده و نوشتن کتاب جواهر الکلام را آغاز نموده است.

ایشان ریاست مرجعیت شیعه را در عصر خود بر عهده داشتند و صاحب خدمات اجتماعی، علمی، و تربیت شاگردانی که هر کدام از علمای بزرگ و سرشناس بودند که در گوشه و کنار جهان پخش گردیدند و بعد از او مقام مرجعیت یافتند و بر کرسی فتوا نشستند.

وی تالیفات بسیاری داشتند که مهم‌ترین آنها کتاب جواهر الکلام است که به خاطر این کتاب، ایشان به صاحب جواهر معروف شدند. این کتاب دائره المعارف فقه شیعه نامیده می‌شود و معتبرترین متن درسی عالی‌ترین سطح دروس حوزه‌های علمیه شیعه، یعنی درس خارج فقه است.