زمین بدون حجت خدا نمی ماند
در لابه لای آیات شریف و نورانی قرآن کریم، اگر کمی مدبرانه تر و دقیق تر دقت نماییم
آیه ای با مفهومی عمیق تحت عنوان زیر توجه ما را به خود جلب می نماید :
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۳۵ النور
خدا متعال نور آسمانها و زمین است.
اگر بخواهیم رابطه ی علت و معلولی بین خالق و مخلوق را کنج و کاو کنیم، براحتی با مدد این آیه به این نتیجه خواهیم رسید که خداوند متعال سر منشا و مآخد هستی می باشد
و هر لحظه در حال هستی بخشی و هردم که از هستی بخشی دست بردارد ، مخلوق نیست و نابود می شود.به عبارتی نورهستی بخشیِ خداوند متعال به آسمانها و زمین است که فلک را برمحور منظمش پایدارنگه داشته است.
- افعال انسانی تنها برای تکمیل محتوای لغویی جملات هست و غیر از آن بار محتوایی ندارد.
حال این سوال برایمان پیش خواهد آمد که نمود و جلوه ی این هستی بخشی به زمین و زمان که پویایی و حی بودن در هرلحظه درآن نمایانگر است، چیست؟
در پاسخ به حدیث شریفی به نقل از الکافی می پردازیم که اشاره دارد به این موضوع که:
“عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَهَ قَالَ:
قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَ تَبْقَى اَلْأَرْضُ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَالَ لَوْ بَقِیَتِ اَلْأَرْضُ بِغَیْرِ إِمَامٍ لَسَاخَتْ .( الکافی،ج۱،ص۱۷۹)
ابى حمزه مىگوید: به امام صادق علیه السّلام گفتم : زمین بىامام مىماند؟
فرمود: اگر زمین بىامام شود، فرو خواهد رفت.(اصول کافی،ترجمه آیت اللهی،ج ۱،ص ۴۷۳)
و همچنین در حدیث دیگری شایان ذکر است که:
إنّ الأرضَ لا تکونُ إلاّ و فیها حُجَّهٌ ،إنَّهُ لا یُصْلِحُ النّاسَ إلاّ ذلکَ ، و لا یُصْلِحُ الأرضَ إلاّ ذاکَ.
امام صادق علیه السلام :(بحارالنوار، ج ٢٣، ص ۵١، حدیث ١٠١)
در زمین همیشه حجّت هست؛ زیرا مردم را اصلاح نمى کند مگر حجّت و زمین را به سامان نمى آورد مگر حجّت.
کامل مشهود میگردد که نمود هستی بخشی خداوند متعال بر روی زمین خداوند که شامل پیامبران بزرگوار و ائمه اطهار علیهم السلام هستند می باشد.
پس بر این نتیجه خواهیم رسید که زمین هر لحظه از برکت وجود حجتی از حجت های خداوند متعال فیض خواهد برد.حال پرسشی هیجان برانگیز و پر چالش ذهن ما را به خود جلب خواهد کرد که بین حضور حجت های خداوند متعال بر روی زمین در ادوار مختلف هیچ گونه پیوستگی وجود نداشته است؟