رجعت معنی و ادله اثبات
مقدمه
رجعت در اصطلاح کلامی، به معنی بازگشت است، که در معنای کلی به زنده شدن پس از مرگ اشاره دارد.
رجعت موضوعی است که درباره ی آن سوالات و شبهات بسیاری وجود دارد. رجعت از اعتقادات شیعه است و برای اثبات آن به آیات و روایات استناد کرده اند. در فرهنگ شیعه سخن از رجعت، با ظهور حضرت مهدی(عج) عجین بوده است،
اما درباره چگونگی آن و رجعت کنندگان نظرات متفاوتی وجود دارد.
ما در این بخش آن را از جهت معنی، ادله و دلایل قرآنی بررسی خواهیم کرد تا پاسخگوی سوالات مطرح در این زمینه باشیم.
پس ادامه مقاله را حتما مطالعه کنید.
معنای رجعت و ادله اثبات آن
مراد از رجعت، زنده شدن بعد از مرگ و پیش از قیامت است.
در حدیث ها نیز به آن تصریح شده است؛ و علمای لغت هم همین معنی را تصدیق می کنند.
و ایمان به رجعت، یعنی رجوع به دنیا، بعد از مرگ.
امام صادق(ع) در روایتی، ظهور قائم(ع)، رجعت و رستاخیز را در یک راستا و از مصداق های روزهای خدا دانسته است و می فرماید:
“روزهای خدا سه تایند: روزی که قائم به پا می‌خیزد، روز رجعت و روز رستاخیز.“
- با سه دلیل می‌توان رجعت را ثابت کرد:
- با اثبات معاد می‌توان رجعت را ثابت کرد، یعنی رجعت امری است ممکن، و مکرر اتفاق افتاده که مرده‌ای زنده شود، مثل معجزات حضرت عیسی بر زنده کردن مردگان.
- آیات بسیاری بر صحت رجعت دلالت می‌کنند.
- حدیث‌های متواتری که در کتاب‌های معتبر از پیغمبر و ائمه نقل شده است.
در مقاله بعدی آیاتی را بیان کردیم که بر صحت رجعت دلالت دارد.
منبع:
کتاب رجعت، شیخ‌الاسلام حرعاملی، نشر موعود، ص٣٩ بحارالانوار، ج۵٣، ص۶٣، حدیث۵٣
