آخرالزمان
آخرالزمان
شکی نیست هر آغازی را انجام و هر شروعی را پایانی است جز ذات بی پایان خداوندی که هم آغاز است و هم انجام .
زمان نیز مانند تمام مخلوقات الهی از این قاعده مستثنا نیست . روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه زندگی دنیایی به شمار می آید و زمانی نیز خواهد گذشت که پایان این کتاب خواهد بود. برگه های پایانی کتاب زندگی انسان در زمین «آخرالزمان » خوانده می شود .
« آخرالزمان » اصطلاحی است که در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ دنیا به چشم می خورد
و به ویژه در ادیان ابراهیمی از برجستگی و اهمیت خاص برخوردار است .
این اصطلاح معمولاً به روزگار پایانی دنیا و رویدادهایی که ممکن است در این بخش از زندگی دنیوی به وقوع پیوندد گفته می شود
و ادیان بزرگ درباره آن پیشگویی هایی کرده اند؛ برای مثال:
در انجیل چنین آمده است :
« و این را بدان که اوقات صعب در زمان آخر خواهد رسید زیرا که خواهند بود مردم خود دوست و زرپرست و مغرور و متکبر و کفر گو و نافرمان والدین و حق ناشناس و بی دین و بی الفت و بی وفا و خبث کننده و بی پرهیز و بی حلم و با خوبان بی اعتنا و خائن و کم حوصله و عبوس کننده و عیش را بر خدا ترجیح می دهند .»
قرآن مجید نیز در آیات فراوان به دوران آخرالزمان اشاره کرده است .
در معارف ارزشمند اسلامی این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است :
۱.مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلام (ص) آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان می یابد.از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخرالزمان نیز نامیده اند.
۲.مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلام (ص) حضرت مهدی (ع) آغاز می شود، زمان غیبت و ظهور را در برگرفته ، با شروع قیامت به انجام می رسد.
وقتی به روایات مربوط به حضرت مهدی برخورد می کنیم زیادی روایات درباره این موضوع اهمیت موضوع را برای ما مشخص می کند که نباید به راحتی از کنار این روایات بگذریم.
و دقت بر این روایات قطعا همه انسان ها مخصوصا شیعیان معتقد به ظهور حضرت مهدی را از بسیاری از فتنه ها و اتفاقات حفظ می کند.و راه را برای اینکه بتوانیم حق را از نا حق تشخیص دهیم مشخص می کند. راهی که اگر به درستی شناخته شود قطعاا برای تک تک ما مفید خواهد بود.
