وَبِهذا الاِسنادِ،عَنِ الحُسَینِ بنِ سَعیدِِ،عَن صَفوانَ بنِ یَحیی،عَن عَبدِالرَّحمنِ ابنِ الحَجّاج،عَن سُلَیمانَ بنِ خالِدِِ

قالَ:سَمِعتُ اَباعَبدِالله(ع)یَقولُ:

قُدَّامُ القائِمِ مَوتَتانِ،مَوتُ اَحمَرُ وَ مَوتُ اَبیَضُ،حتّی یَذهَبَ مِن کُلِّ سَبعَهِِ خَمسَهُ،المَوتُ الاَحمَرُ:السَّیفُ،د المَوتُ الاَبیَضُ:الطّاعونُ.

سلیمان بن خالدگوید:

از امام صادق(ع)شنیدم که میفرمود:

پیش از قیام قائم (عج) دو مرگ و میر عمومی رُخ میدهد، یکی مرگ سُرخ و دیگری مرگ سپید،تا به غایتی که از هفت تن پنج تن برود.مرگ سُرخ با شمشیر و مرگ سپید با طاعون است.

منبع:صدوق،کمال الدین وتمام النعمه،دارالحدیث،۱۳۸۲،ج۲،ص۵۶۳-۵۶۴