مهمترین اثر در مسیر درک اهمیت سبک زندگی منتظرانه را حاصل شدن عاقبت خوش و سرنوشتی نیک دانست. 

امام صادق (ع) می‌فرمایند:

“طوُبی لِشیعَهِ قائِمِنا! المُنتَظِرینَ لِظُهوُرِهِ فی غَیبَته، … اوُلئِک اولِیاءُ اللهِ الذّینَ لاخَوْفٌ عَلَیهِمْ، وَ لاهُمْ یحْزَنُونَ”

خوشا به‌ حال شیعیان قائم ما! کسانی که منتظر ظهور او در دوران غیبتش می‌باشند و کسانی که او را در دوران ظهورش اطاعت می‌کنند. آنها همان اولیاءالهی هستند که نه از آینده ترسی به دل دارند و نه از گذشته خود غمگین هستند. 

منبع: کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج۲، ص۳۵۷